საერთაშორისო კანონმდებლობა

გაეროს „შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების კონვეცია“ (UNCRPD), 33-ე მუხლი.  UNCRPD-ის 33-ე მუხლის თანახმად, მონაწილე სახელმწიფოები, მათი  მმართველობის სისტემის შესაბამისად, სახელმწიფო ადმინისტრაციის შიგნით ასახელებენ ერთ ან რამდენიმე საკონტაქტო უწყებას, რომელიც მეთვალყურეობას გაუწევს კონვენციის განხორციელებასთან დაკავშირებულ საკითხებს.

კონვენციის მონაწილე სახელმწიფოები იღებენ საერთაშორისო სამართლით, მათ შორის საერთაშორისო ჰუმანიტარული კანონითა და ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო სამართლით გათვალისწინებულ  ყველა საჭირო ზომებს, რათა უზრუნველყოფილ იქნეს შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა დაცვა და უსაფრთხოება სარისკო სიტუაციებში, შეიარაღებული კონფლიქტების, საგანგებო ჰუმანიტარული და სტიქიური უბედურებით გამოწვეული სიტუაციების ჩათვლით.

წინამდებარე დოკუმენტი მომზადდა კონვენციის კომიტეტის სამდივნოს მიერ სხვადასხვა ექსპერტის მონაწილეობით.

გაეროს 2006 წლის 13 დეკემბრის "შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების დაცვის კონვენცია".    

აღნიშნული პუბლიკაციის თარგმნა, ბეჭდვა და გავრცელება შესაძლებელი გახდა USAID-ის ფინანსური მხარდაჭერით, პროექტ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა სამართლებრივი ადვოკატირების ფარგლებში.      

შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების საკითხზე ადამიანის უფლებათა საბჭოს სპეციალური მომხსენებლის კატალინა დევანდას-აგილარის აღნიშნული ანგარიში ეხება შეზღუდული შესაძლებლობის ინკლუზიურ პოლიტიკას. ანგარიში წარედგინა გენერალურ ასამბლეას ადამიანის უფლებათა საბჭოს N26/20 რეზოლუციის შესაბამისად.  

24-ე მუხლის თანახმად, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთათვის განათლების მიღების უფლების რეალიზება ყველა საფეხურზე განათლების ინკლუზიური სისტემის დანერგვით, მათ შორის სკოლამდელი აღზრის დაწესებულებებში, დაწყებითი, საშუალო და უმაღლესი განათლების დაწესებულებებში, პროფესიული განათლებისა და უწყვეტი განათლების დაწესებულებებში, კლასგარეშე და სოციალურ საქმიანობებში, ყველა სტუდენტისათვის, მათ შორის შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებისათვის, დისკრიმინაციის გარეშე და სხვებთან თანასწორობის საფუძველზე.